gcamkerten

Son yazımı yazalı 22 gün olmuş, sürdürülebilirliğim bu platform için yok gibi bir şey. Buraya bir müzik gelmeliydi. Sürdürülebilirlik önemli. Aynı sıkıntıyı hayatıma da soktuğumu fark ettim. Şöyle ki;

Buralara geri dönüşüm muhteşem olur sanıyordum, 10 dakikadır ne yazacağımı bilemeden ekrana bakıyorum. Yaklaşık 2 haftadır buralara hiç uğramadım, gezdim, dolaştım, eğlendim. Çok eğlendim. Paylaştım,

Bu yazı tutarsızlıklar içerebilir. Dar zamanda beyin fırtınalarıyla yazılmaktadır. Türk dil kurumu -başımızdan eksik etmesin- kadın için der ki: a. 1. Erişkin dişi insan, hatun, hatun kişi, zen, erkek

Güne ergenliğimle başladım. Dün gece çok uyuyamadım, buraya gelip bir şeyler yazdım. Sonra ne olduysa adımı google'da aratayım dedim, tam isim sıkıntı değil de kısaltmayla aratınca burası çıkıyor. Vazgeçtim

Bugün garip bir şekilde aşırı mutlu ve sevgi doluyum. Umarım bundan sonra böyle devam eder. Gerçi bunu dinleyip beğenmezseniz arkanızdan atıp tutarım bir günlüğüne sizi sevmem. İşlerim bittiğine göre gidip

Başlık çok ciddi oldu, bari bilgi vereyim: Girişimcilik dönemimde değişim yönetimine dair dersler aldım, merak ederseniz Otto amcamızın MIT işbirliğiyle gerçekleştirdiği online eğitime şuradan erişebilirsiniz.

Bu hafta fabrikaya gitmedim. Cumartesi pazar fazla gaza gelmişim, sabahlayarak elimdeki işlerin çoğunu bitirmişim. Pazartesi sabahı maillerimi attım, uyudum. İki gündür müşterilerden gelen küçük düzeltmeleri

Son zamanlarda okuduğum en net içsellik:

Arada fabrikada makineler boşa çıkıyor. Ben de farklı malzemelerle neler yapabileceğimizi test ediyorum. Cuma akşamı 23.30’a kadar kapatmamız da ayrı güzellik 🖖🏿 for rapid prototyping

Hi guys, I were work late today -almost 14 hours at work- but when I saw Crypto Logo Art Challenge [Bitcoin Edition] contest I couldn't keep myself away from it. The idea begin with brainstorming session

Sabah 8de evden çıktım, daha yeni eve döndüm. 14,5 saat O buçukluk da yolda geçen zamanım, net on dört saat çalıştım. Mutsuz muyum? Hayır! Çok yoruldum ama bugün üretime geçişte muhteşem adımlar attık.

Geçenlerde bir makale okumuştum. Özet olarak diyor ki; bir bilgiye tekrar ihtiyaç duyduğunuzda nereden ulaşabileceğinizi net olarak biliyorsanız, onu aklınızda tutamazsınız. Yani diyor ki hafızalarımızı

Ben düz insanları çok severim. Düz derken: "onu etkileyeyim aman şunu şöyle anlatırsam bilgili gözükürüm " diye uğraşmadan neyse o olan insanlar. Bugün aşırı 'kültürlü' bir masada sanat şu bu

Güne kafamda bu çalarak uyandım -yaklaşık 3 saattir- döne döne bunu dinledim. Ama 3 saat ne ki, en aşağı 3 yıldır düzenli aralıklarla aklıma düşer. Uzun uzun aynı şeyi dinlerim. Hayatımdaki anlamını hala

Bugün çok alamancıyım

"Galatasaray lisesinin oradan cihangire çıkan ara sokak" yol tarifim bu kadardır. Her gördüğümde "örümcek adam arkadaşım olsa şuralarda tepemden yürüse çok gülerdim" diye geçiririm.

okumalarımı bitirip özet geçeceğim, en beğendiğim tanımlama şu an.

İki üç paylaşımıma denk geldiyseniz, müziğe verdiğim değeri keşfetmeniz uzun sürmez. Ben müzik dinlerken türlere (genre) takılmayı sevmem. Geniş bir skalam var müzik dinlerken. "Gerçekten" müzik

Hayatın içindeki görsel bozulmalar çok hoşuma gidiyor. Bu fotoğrafı seneler önce okulun atölyesinde çekmiştim. Hala en sevdiğim fotoğraflardan biri. Kendimi zorlayarak az önce yarışmaya katıldım. Sevdiğim

Stresin temel sebebi korku, endişe ve kaygıdır. Zaten kelime kökeni de "gerilmek" anlamındaki latince "stringere" sözcüğüne dayanıyormuş. Hayatta sizi ne gerer? Başarısız olma korkusu