Yeter !
Uçmak istemiyorum !
Zaten bıktım artık.
Yerden dumanlar yükseliyor sürekli
Yanıyor dünya belli.
Koca koca borulardan çıkıyor duman
Yanardağ değil o kesin.
Hiç alışkın değilim bu dumanın isine kokusuna
Yanan ne ki acep ?
Eskiden bembeyaz olan kanatlarımı tanıyamaz oldum.
Benim değiller sanki
Bu duman kanatlarımı lekeliyor.
Uçmak istemiyorum artık.
Eski huzuru da kalmadı zaten göğün.
Eskiden gruplar halinde gezerdik şimdi herkes yeni yerler bulma umuduyla göç etti.
Kimisi de her yıl kullandığı yolu kaybetti.
Bu kadar harlı yanan ne ki ?
Anlayamadım.
İnsanlar bişey yokmuş gibi davranıyor ama ben bir türlü alışamadım.
Neden yakıyorlar ki dünyayı?
Göğün mavisine neden kara çalıyorlar?
Yakmayın dünyayı!
Kanadımızı kırmayın!
Şiir: H.İbrahim KÜÇÜK