☔မိုးစက္ေလးမ်ား☔
အပိုင္း (၁)
သည္းမည္းစြာ ဘယ္အညႇိဳးနဲ႔မွန္းမသိ ရြာခ်ေနေသာ မိုးေတြေၾကာင့္ "ဥကၠာ"ေက်ာင္းသို႔မသြားခ်က္ဘဲပ်ငး္ေနမိပါသည္။
"ေျမးေလး....ထပါကြယ္ေက်ာင္းသြားရမယ္ေလ....ဘယ္ခ်ိန္႐ွိၿပီလဲ...."
"ဟာဖြားကလဲဗ်ာ....သားဗိုက္ေအာင့္လို႔ပါ...ဒီေန႔ေက်ာင္းမတတ္ဘူး...."
"ဥကၠာ" သူ႔အဖြားအေၾကာင္း သူဘဲသိတာေလ...."ဖြားမိုး" ကေခါင္းကိုက္တယ္လို႔ေျပာရင္ ေဆးတိုက္ျပီးအတင္းသြားခိုင္းတတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "ဥကၠာ" ဗိုက္ေအာင့္သည္ဟု လိမ္ေျပာရျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေဟာ.... ဗိုက္ေအာင့္တယ္ေျပာေတာ့ ဝမ္းသြားမလားဆိုေသာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ "ဖြားမိုး" ေက်ာင္းမတတ္ခိုငး္ေတာ့ပါ။
"ကဲ...ဒါျဖင့္လည္း....ထေတာ့ ေဆးေသာက္ၿပီးနားေနလိုက္....က်က္သင့္တဲ့စာေတြက်က္ထားလိုက္......"
"ဖြားမိုး"ေျပာသင့္တာေျပာကာထြက္သြားပါေလသည္။ အရမ္းအလိုမလိုက္ဘဲ စည္းကမ္းႀကီးေသာ "ဖြားမိုး" ကို "ဥကၠာ" ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသလာတာ ခုဆို ဆယ္တန္းေရာက္ေနၿပီးမဟုတ္ပါလား.....။
"ဥကၠာ"မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ဝရံတာမွ အညိဳးႀကီးစြာျဖင့္ရြာေနေသာ မိုးစက္ေလးမ်ားကို ေငးၾကည့္ေနမိပါသည္။
"မိုးစက္" သည္မိဘမ်ားမ႐ွိၾကေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္မွ ေဒၚေလးႏွင့္ေနရပါသည္။ "ေဒၚေလးျမ"တြင္ " မိုးစက္" ႏွင့္တန္းတူ သမီး "ျမင့္မိုရ္" တစ္္ဦး႐ွိပါသည္။ "ျမင့္မိုရ္"သည္ ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာ၊ စာကလည္းေတာ္ေသာေၾကာင့္ မာနႀကီးပါသည္။ "မိုးစက္" ကိုဆို အျမဲအႏိူင္က်င့္ေလ့႐ွိသလို "ေဒၚေလးျမ"ကလည္း ေခၚသာေခၚထားရတာ သိပ္ၿပီးမၾကည္ျဖဴခ်င္ပါ။ "ျမင့္မိုရ္"သည္ "မိုးစက္" ထက္လပိုင္းသာႀကီးေသာ္လည္း သူမ်ားအိမ္မွာေနရေသာေၾကာင့္ ႐ိုေသရမွာ "မိုးစက္" မဟုတ္ပါလား.....။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာဆို "မိုးစက္" လက္တစ္ဖက္က ေက်ာင္းစာအုပ္ေလးကိုင္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္က ေရပိုက္ကိုင္ကာ ပန္းပင္ေလးေတြကို ျပဳစုေသာ ဥယ်ဥ္မႉးအလုပ္ ၊ ၾကမ္းတိုက္ ၊ အဝတ္ေလ်ွာ္ စေသာအိမ္မႈ ကိစၥမ်ားလုပ္ရေလ့႐ွိပါသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြဆိုရင္လည္း ကိုယ့္တာဝန္ကို "မိုးစက္"ထမ္းေဆာင္ရန္ မနက္ေစာေစာထၿပီး လုပ္ကိုင္ရေသာေၾကာင့္ "မိုးစက္" ဘဝသည္ "ျမင့္မိုရ္" ဘဝႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက မိုးႏွင့္ေျမလို ကြာျခားလြန္းလွပါေလသည္.......။
ဆက္ရန္........။