1. Bölüm - Çocukluğumdan Kalanlar

Dışarıda gün boyu koşturmacanın sonunda arkadaşlarımdan ayrılıp eve geldim. Yine sıcak bir yaz günüydü. Akşam yemeğinde tercihen bugün bir klasik olan karpuz peyniri tercih etmiştik. Artık saat ilerlemişti ve bende odama geçtim.


Photo

Odaya adım attığım anda yine aynı tedirginliği hissettim. Lambayı hızlıca yaktım önce yatağımın üstündeki örtüyü kaldırdım sonra çarşafın üstüne dikkatlice baktım.

Duvarları, tavanı yerdeki döşemeleri ve dahası lamba ile yatağımın altını iyice araştırdım. Her zamanki gibi yine yoktu. Bir türlü onu bulamadım. O tedirginlikle yatağıma girdim. Yönümü cama doğru dönüp bir süre yıldızları izledim. En son uzaktan gelen cırcır böceklerinin sesini hatırlıyorum. Uyuyakalmışım...



Photo

Bir süre geçmeden kötü bir şekilde kaşınan bedenimi kaşıyarak uyandım. Vucudüumda kollarımdan bacaklarıma kadar her yerde küçük küçük kırmızı kabarcıklar çoktan oluşmuştu. Sanıyorum geceyi yarılamıştık uykudayken.

Tam bunları düşünürken yatağımı paylaştığım bu küçük yaramazı yataktan yere atlamak üzere iken yakaladım. Avucumun içine aldım. Tombul ve patlamak üzere bir bombaya benziyordu. Sıksam eminim gece boyu benden emdiği kan her yere yayılacaktı.

Bu altı bacaklı canavarı tuttum ve camdan aşağı doğru azat ettim. Her gün kanımı emse bile ben bunu öldüremezdim. Nede olsa artık odamı onunla paylaşıyordum. Bir şekilde ben camdan azat ettikçe o yine gece olunca yine gelecekti. Gün boyu gece sahbaha kadar emdiği kanı harcayacak ve gece olunca yine acıkacaktı.



Photo

Yine uykuya daldım, sabah ne zaman oldu anlamadım. Annemden çok babamın sesi sabahları beni uyandırdığı için yine aynı sesle uyandım. Kahvaltı için yer sofrası çoktan kurulmuştu. Babam radyoyu açmıştı. Nasıl oldu ise yine o çok sevdiği MİHRİBAN türküsünü günün onun için en keyifli vaktinde yani kahvaltıda denk getirmişti.



Photo

Güzel kahvaltımızı yaptıktan sonra önce camın altındaki duvar kenarındaki taşların altına sonra odamın karanlık noktalarına baktım ama geceki arkadaşımı bulamadım. Oysaki ona güzel bir kavonuzda yuva yaparak evcil hayvanım gibi bakacaktım. Sanırım bunun için geceyi beklemem gerektiğini gece ziyarete geldiğinde anlayacaktım.

Peki o geldiğinde yani sonrasında ne mi oldu? O da bir başka yazımın konusu olsun.

Umarım beğenmisinizdir, bir sonraki yazımda buluşmak üzere hoşçakalın...

H2
H3
H4
3 columns
2 columns
1 column
Join the conversation now
Logo
Center