İndi fotolarıma göz gəzdirəndə gördüm ki, qalereyamda bir sıra xalça şəkilləri var. Mən qədim xalça və palazları çox sevirəm, indi xalçaların tarixi haqda danışmaq fikrində deyiləm, buna ayrıca bir yazı həsr etmək lazımdır. Sadəcə müxtəlif vaxtıarda çəkdiyim xalça şəkillərini paylaşmaq istəyirəm.
Xalça sənəti mənə çox yaxındır, çünki uşaqlıq illərim xalça toxuma alətləri, yun saplar və onların boyanması və.s bu kimi xatirələrlə doludur. Bibilərim gözəl xalçalar toxuyardılar, bəzən mənə də uzun yalvarışlardan sonra xalça və ya palaza bir neçə ilmə vurmaq xoşbəxtliyi nəsib olardı.
Nənəm isə xalça üçün yun sapları iri dəmir qazanlarda boyayardı, sapların boyama zamanı burnuma gələn xoş qoxusunu indi də xatırlayıram.
Xalçadan fərqli olaraq xovsuz olan palazı toxumaq daha asandır, amma mən palazı daha çox sevirəm. Evin divarlarını və döşəməsini xalça palazla bəzəmək dəbdən düşsə də, mən bunu qəbul etmirəm.
Hər xalçanın bir taleyi var, naxışlarında onu toxuyanın düşüncələri, hissləri gizlənib. Xalçalar da kitab kimidir, onu oxumağı bacarmaq lazımdır. Üzərindəki hər kiçik naxışın, ornamentin belə öz mənası var.
Uşaq vaxtı bunu anlamırdım, illər sonra iş yerimdə xalçalar haqda tapdığım etnoqrafiya kitablarından bütün bunları oxuyub, öyrəndim.
Xalçalarla bağlı başqa fotolarım da olmalı idi, indi yalnız bunlar çıxdı qarşıma.
Ümid edirəm ki, digər fotoları da tapdıqdan sonra xalçalara aid daha bir yazı yazmaq şansım olacaq.