Herkesin annesi tabikide değerlidir. Hepsinin ellerinden memnuniyetle ve içtenlikle öpüyorum. Yeni yetişen gençliği ve annelerini sorgulamak değildir niyetim. Ancak biraz kuşak derinden değişiyor gibi! Gerçi ben kendim ne kadar iyiyim. İyi demekle her şey yerli yerine oturabiliyor mu? Sanki benim çorabımın söküğü yok. Allah islah etsin bizleri ne diyelim.
Evet ANNELER ÇOCUKLARININ ÜZERİNE TİTRERLER. Biraz önceki yaptığım büyük hatadan dolayı bunu göz yaşlarımı damlamasıyla anladım. Anlatayım... Biliyorsunuz iki gündür hastahanede tedavi amaçlı yatmaktayım. Annem de sağolsun beni devamlı arıyor, "Emarın çekildi mi?" diye soruyor. Ben de "Yok Anne doktorlar yarın dediler" diyorum. Bir gün sonrası arıyor tekrar soruyor ve ben hala çekmediler sanırım yarın çekecekler diyorum. Meğerse üzerime titriyormuş. Dokunsam ağlarmış öyle de oldu canlar. Bir başka telefon görüşmemizde tekrar sordu, "Kuzum nasıl oldun dedi" Ben de "iyiyim emarı daha çekmediler anne" dedim. "Tamam" dedi. "Çektiklerinde bana mutlaka haber ver." dedi. Ben de ahhhh ahh! Dedim ki..... :( "Bir şey olmaz bana, hem olsa ne olur dedim. Düşme o kadar üzerime, hem sana ne gün yüzü gösterdim ki, seni en güzel yerlerde oturtamadım. Paramın değerini bilmeyip hatalarım yüzüne kaybettim. Sana layık olamadım ki" dedim. Ben Gülerek anlatmıştım.
Ben olayın komik versiyonuyla hareket ederek yüreği yanan bir kadının acısını dindirebileceğim gafletine düştüm. "Öyle deme Hasanım! Yere batsın parasıda malıda, benim için sen önemlisin." Bunları söylerken ağlıyordu. Aynen benim şuan bunları yazarken ağladığım gibi! Tabi telefonun bir ucunda Annem ağlamaya başlayınca ben de dayanamadım. Yüzümü telefondan azcık uzaklaştırıp ağlamaya başladım. Ancak Annemin sözlerine karşılık vermek ve ağladığımı belli etmemek için ağlamamaya çalışıyordum. Şaka yaptığımı söyledim. "olsun öyle deme, öyle söyleme.... Diye diye bir çok defa tekrarladı. Ağlayarak... Ne zordu be canlar. Erkekler ağlar mı? Anneler daha içten ağlayabiliyorlar. Neden biz onlar gibi ağlayamıyoruz. Biz bunuda beceremiyoruz. Neyi becerebildim ki? Neyse...
Benim geri zekalığım şurada arkadaşlar. Annem üzerime titriyor. Beyin emarının sonucunu merak ettiğini söylüyor. Lan geri zekalı hasan, desene Beyin emarı çekildi. Sonuçları doktorlar inceledi. Hiç bir şey yokmuş Anneciğim. Desene.. Desene... Desene...
Anne bu anne! Kafasında neler neler kuruyordur.
Akşama bu şekilde bir yalan söyleyeceğim. Günah yazılmaz değil mi bana? Bir anneyi üzmediğim için belki sevapta yazarlar sağımdaki melekler. Meleklerinde göz yaşları var mı? Benimle beraber ağladılar mı? Ağlamadılarsa bence onlarada bir günah yazılmalı.
Annem akıllı telefon bile kullanmıyor. O sebeple blockhaın teknolojisiyle oluşmuş bu steemit'e girip yazılarımıda okuyamaz. Evet okuyamaz ancak çoğunun akuyupta bin yılda anlayamadığı veya anlatamadığı duyguları bir sözleriyle hemencecik anlatabilirler. Bu platformdaki nice anlatılmak istenipte boy boy döşenen o yazıların ana fikrini bulup Anne yüreğiyle hemencecik bir. çırpıda anlatırlar.
Evlatlarının üzerine titreyen tüm ANNELERE selam olsun. Annesinin değerini bilmeyen evlada yazıklar olsun.
