Due to the fact that we watched almost everything we wanted to see on Netflix, HBO, D+ and Prime, we started to browse the most interesting Paramount streaming offers (I don't know who is the largest shareholder in SkyShowTime, because that's what they are called in Poland). We started with "Tulsa King" and now we are slowly getting to know the "Yellowstone" universe. We started with "1923", which we loved so much that we watched it (and most of the episodes of "1883") in one weekend. The series that I will discuss in this text is rated the worst of the three, but still presents a fairly good level. I have some reservations about it - the approach to realism (i.e. showing those realities) is more or less the same as in "Stranger Things". So the creators make some simplifications, especially in terms of historical fidelity. Some may also complain that the series is a polite soap opera - at first I didn't mind (and in fact for most of the series), but then it did. And I think that was the intention of the creators. The Internet, computers, and earlier the speed of communication, have quite significantly changed our language, behavior, way of speaking, way of reacting (not to mention other factors, cultural changes, fewer and fewer duties, easier and easier life, the development of science, medicine, which has increased the possibilities people, both world wars were also significant). Maybe it's too idealistic depiction of those times, but it seems to me that it could have been more or less like that (besides, we have various examples that we can't call right or wrong, which makes this world a bit more credible). It's the same with the characters, they bothered me at first, but apart from a few scenes (which are not necessarily stupid, maybe they were shot badly, which happened in this series, the same in "Tulsa King"), I don't have any big complaints about them. Eh, after this introduction, it will turn out that I complain more ... ATTENTION! There is a SPOILER in the last paragraph. It's hard for me to describe the failed finale without it, so DO NOT READ the last paragraph!
The plot of the series tells about the beginnings of the Dutton family, i.e. how they got to the lands that became the home of their family. The series shows their difficult beginnings, an even more difficult path filled with dangers in the form of people (bandits, thieves, traitors in their own caravan who are guided by brainless egoism) or nature (animals, nature, weather). They travel with immigrants from Central Europe. Series creator Taylor Sheridan was inspired by stories from Montana and Wyoming. The author probably modeled himself on several characters, something like Rolo in the case of "Vikings". The show captures the place at that time quite well, or so I think, because I was never as interested in westerns as I was in American history. If I'm wrong, well, they don't emulate those times too badly. Of course, there are some simplifications that even I can see - for example, in terms of the appearance of women. While in the case of men I can suspend the feeling of disbelief, because they are dirtier, women are too clean and pretty (their white teeth are too perfect, even today it would look too good, in men it is less conspicuous). Maybe it's not the best example, but I think it fits quite well (ladies in those days also had to work very hard, not having access to very good and expensive cosmetics) - look at Chinese women. Many of them are simply ugly because of work, carelessness (due to lack of money and opportunities, not their fault). I will say it very literally - the ugliest girls I've ever seen in my life (school, work) are more attractive than them and it's not due to cultural reasons, I'm looking at pure beauty. I don't think women working so hard in such a dirty place are especially prettier. Especially after a few pregnancies, and then they started producing babies much faster than today. And if you don't know, pregnancies suck life energy out of women and only a few lose their beauty very, very slowly, even fewer gain from it (I personally know only one example). On the plus side of realism, I can write that, contrary to what Hollywood movies show, most (or at least many) sheriffs were black people. It is true that we have not seen many of them in this series, but together with Asia we noticed that they are treated differently (in the sense, as it is done today, not on the basis of "what a fucking nigger", "what a lazy and smelly slob", as it was in "Boardwalk Empire") - he is shown respect, no one mocks him, he is treated on an equal footing with white sheriffs, guards, experienced people who can quickly shoot someone's brains out.
Or making German, Russian etc. complete idiots who don't understand a lot of things. Ok, I once read about it on some historical blog that Americans were sometimes surprised by the naivety and ignorance of visiting Europeans, but they showed them as if they grew up in completely different realities and were not aware of the dangers of poisonous plants, water that needs to be boiled to eliminate at least some germs, bacteria, etc. As if it was a modern, big-city left that has no clue about life in the countryside (I'm not exaggerating, there are people who are ironically surprised that milk comes from cows, goats and other animals whose milk we can drink). Of course, there is nothing wrong with these simplifications (as long as they are not too big), after all, as I have said several times, history and the pleasure of observing it always matter more than other things. However, today we have more possibilities, we have more knowledge, and these things could easily be covered (or at least some of them), so something could be done about it. And surely something could have been done about such mishaps as the price for keeping goods in the city was too high ($60 was a lot of money back then, for a much smaller amount, maybe $10, you could buy a good-quality suit. After all, you just need to give such things an expert who will tell us what "is still ok and can be thrown into the series" and what is too much abuse. It does not require major changes in the script, just send it to him before starting work on the set, and then make changes through the program When it comes to a soap opera, the pace of the series is quite slow, which, combined with the narration of the main character, can be boring for you. For me, it was only boring because I got involved in the fate of this family and I really like the atmosphere I'm aware that under other circumstances I might have complained, but the nostalgia for Dr. Quinn, which I watched as a kid, must have been at work here... Probably the only Western I've ever enjoyed.
When I wrote about the atmosphere earlier, I meant to show this world. Sometimes I like to write (I admit, quite often in a too fatalistic way) that we live in seemingly safe times (which will probably not be so soon - the China-US conflict is escalating, which means that the leaders of other countries have to decide who they will go hand in hand with, how Recently, the President of France behaved as if he publicly slapped Joe Biden in the face with his bare ass, declaring neutrality towards this conflict.) and returning to such times would immediately cure people of partial imbecility, and certainly of thinking about stupidity or looking for problems by force (or, in other words, elevating insignificant matters to the rank of very important ones). I don't want to go back to those times, because I appreciate our technology, possibilities, we are generally better off than then... And I'd be bored to death. I would welcome other things instead (less taxes, simpler law with simple and understandable basics, less information noise), but I find it very hard to imagine how other things would work (faster courts that use the Death Penalty as an example for others) that I also like, nowadays and with today's complex world. In the sense, taking into account modern social norms, law, what we have learned about humanity, how science has developed, etc. Rather impossible. Life was cruel then, also unfair, but in some ways it was simpler. But in others, it was absolutely frustrating, especially when you were a woman. Everyone had a hard time then, but women especially. Today there is at least a theoretical chance of success, in the past they didn't even have that. I'm referring to my conversation with one Ukrainian and a Belarusian when I lived in the UK - they told me that it's so bad there that as a woman you have 3 options (of course I mean those who were not lucky enough to be born into a rich house) - prostitute yourself and go west (which a few of them did), work hard and hook up with an ordinary guy, hook up with a local rich chad. So, the first solution is wrong, but if you don't want to waste your life (and Poland is appreciated in such moments, hehe), it may be a tempting option for some. The second quite often ends with Sasha coming home drunk and getting rowdy. The third solution is roulette. You have to try really hard not to piss him off, but even so, we never know when he'll find himself a new, younger mistress. He can also be a sadist who will take advantage of a girl's bad situation, use her like a condom, and throw her away after a few years. The other options are even worse. Fortunately, the Catholic religion has (for better or worse) regulated what we see in this series. As for my complaint about the soap opera, yes, the Elsa Dutton plot started to tire us a bit towards the end. There was too much of it, she was very lucky (on the other hand, I can partly defend it - her father trained her to be a warrior and did a good job), but her thoughts, which she shared not only as a narrator, but also as a character ... A lot.
About the characters in the case of "1883", I don't have much to say. Not because they played badly - nothing like that. Apart from Elsa, about whom I have already written, I do not have the slightest objection to the others. I missed it after a lot of crappy HBO and Netflix series that streamers have been investing in for a long time. Anyway, not only in series, fortunately, it is not very common, but more and more often I see (or read complaints from other people whom I know I can trust) that the plot, dialogues, heroes of games, series, etc. they are poorly made. Dialogues don't make sense, they lack chemistry, emotions, characters are stiff like NPCs in 3D games from my childhood. Yes, sometimes the monologues are of such a high standard as Paulo Coelho's books that any man who sits on the toilet for 30 minutes a day will spew out one volume of comparable quality, but IMO if you're not overly sensitive to them and you'll survive the first episode then it should be much lighter. Also, this story was written from the perspective of an 18-year-old. I don't like the idea itself, as well as the implementation, and it could have been done better, but on the other hand, it explains the childishness in some moments. Aside from the last few episodes, Elsa was a bit tiresome again, but a few minutes passed and I had what I like. That is, the great Sam Eliott, Tim McGraw, Faith Hill, or LaMonica Garrett (especially in the case of the former and the latter!). Their stories, threads, dialogues were well thought out and written! I also appreciate the romances. Both here and in 1923 are wonderful. Very wise, deep, full of love, emotions, tenderness, and sometimes firmness and spontaneity. I won't say that I haven't seen better ones in a good few years (because it's not true - "The Time Traveler's Wife" some plots in "House of Cards" are equally delicious), but I would have to think very, very long if they weren't the best romances, that I have seen. I don't rule out that there is something better, but I don't think there will be more than 2 titles.
Here was supposed to be a positive summary, in which I would once again encourage you to this series, but one thread was so bad that it spoiled my whole taste. Anyway, not only me. Asia and I cried watching this. I'll say right away that I wouldn't mind the thread if she was cured - miracles happen. I also don't mind the thread itself, because if it was done right, it would be cliché, but it would fit the climate. Elsa was shot in the liver in the penultimate episode. A very important organ that hurts like hell, if someone breaks it hard, you can "break" with pain. And what if someone pierces her with an arrow... Well, Elsa behaved as if she had indigestion after not very fresh meat and she was doing something every 30 minutes, like during a severe stomach flu. Ok, at times you could see that the pain is stronger than her warrior soul, ok a man with a strong character can overcome pain to some extent, but no kidding! Even if the adrenaline worked the first day (let's assume it's possible, although it's also similarly absurd), then it should burst with pain. The more so that she was not given any drugs to relieve pain, such as opium (I explained several times how it works. Tl;dr - "poppy milk" from "Game of Thrones" is opium, it was also used before WW2, e.g. in Poland, my aunt told me the story of her grandmother.). And she was running around, riding a horse, oh my god, I felt like I was watching a bad Netflix series! Or if I went back to episode 3 of TLoU, only there was one broken scene that made me unable to take the rest of the episode seriously (I explained it in the review, it's about one specific scene), and here's the whole story. It's a shame because everything else was great! The leg amputation scene was very realistic, the Captain's suicide and his words to Elsa's father were pure gold, just like the best romance lines from "1883" and "1923". Very smart conclusions, very well suited to the content of the series. It is a pity that all this was spoiled by the creator of this universe, who was the writer of this episode. Unfortunately, I have to lower my rating to 7/10 because of him. It's a shame because the series had some really strong moments.
Z racji, że obejrzeliśmy na Netflix, HBO, D+ i Prime niemal wszystko, co chcieliśmy zobaczyć, to zaczęliśmy przeglądać najciekawsze oferty streamingu Paramount (chyba, nie wiem kto jest największym udziałowcem w SkyShowTime, bo tak się nazywają w Polsce). Zaczęliśmy od "Tulsa King", a teraz powoli poznajemy uniwersum "Yellowstone". Zaczęliśmy od "1923", który tak bardzo nas zauroczył, że obejrzeliśmy go (i większość odcinków "1883") w jeden weekend. Serial który omówię w tym tekście, jest oceniany najgorzej z całej trójki, ale i tak prezentuje dość dobry poziom. Mam wobec niego pewne zastrzeżenia - podejście do realizmu (tj. oddanie tamtych realiów), jest mniej-więcej takie samo, jak w "Stranger Things". Czyli twórcy dokonują pewnych uproszczeń, zwłaszcza w kwestii wierności historycznej. Niektórzy mogą też narzekać na to, że serial jest ugrzecznioną operą mydlaną - początkowo mi to nie przeszkadzało (a w zasadzie przez większość serialu), ale potem już tak. No i wydaje mi się, że taki był zamysł twórców. Internet, komputery, a wcześniej szybkość komunikacji, dość mocno zmieniły nasz język, zachowanie, sposób wypowiadania się, sposób reagowania (nie wspominając o innych czynnikach, zmiany kulturowe, coraz mniejsza liczba obowiązków, coraz łatwiejsze życie, rozwój nauki, medycyny, który zwiększył możliwości ludzi, nie bez znaczenia były też obie wojny światowe). Może jest to zbyt idealistyczne przedstawienie tamtych czasów, ale wydaje mi się, że mniej-więcej tak to mogło wyglądać (poza tym, mamy różne przykłady, których nie możemy nazwać wprost dobrymi lub złymi, co nieco uwiarygadnia ten świat). Podobnie mam z postaciami, te mi początkowo przeszkadzały, ale pomijając kilka scen (które niekoniecznie są głupie, może źle je nakręcono, co się w tym serialu zdarzało, tak samo w "Tulsa King"), to nie mam do nich dużych zarzutów. Ech, po tym wstępie wyjdzie na to, że bardziej narzekam... UWAGA! W ostatnim akapicie jest SPOILER. Trudno mi opisać nieudany finał bez tego, więc NIE CZYTAJCIE ostatniego akapitu!
Fabuła serialu opowiada o początkach rodziny Duttonów, czyli jak dotarli do ziem, które stały się domem ich rodu. Serial pokazuje ich trudne początki, jeszcze trudniejszą drogę wypełnioną niebezpieczeństwami w postaci ludzi (bandyci, złodzieje, zdrajcy w własnej karawanie, którzy kierują się bezmózgim egoizmem), czy natury (zwierzęta, natura, pogoda). Podróżują wraz z emigrantami z środkowej części Europy. Twórca serialu, Taylor Sheridan, inspirował się historiami ze stanu Montana i Wyoming. Autor zapewne wzorował się też na kilku postaciach, coś jak Rolo w przypadku "Vikings". Serial całkiem nieźle oddaje tamto miejsce w tamtym czasie, a przynajmniej tak mi się wydaje, bo nigdy się nie interesowałem westernami, tak samo jak historią Ameryki. Jeżeli się mylę, to cóż, nie najgorzej emulują tamte czasy. Oczywiście, są pewne uproszczenia, które dostrzegam nawet ja - np. w kwestii wyglądu kobiet. O ile w przypadku mężczyzn mogę zawiesić uczucie niewiary, bo są bardziej brudni, o tyle kobiety są zbyt czyste i ładne (ich białe zęby są zbyt idealne, nawet dziś by to wyglądało zbyt dobrze, u facetów to się mniej rzuca w oczy). Może to nie jest najlepszy przykład, ale wydaje mi się, że pasuje dość dobrze (panie w tamtych czasach też musiały bardzo ciężko pracować, nie mając dostępu do bardzo dobrych i drogich kosmetyków) - popatrzcie na Chinki. Wiele z nich jest po prostu brzydka przez pracę, niedbalstwo (z powodu braku pieniędzy i możliwości, nie swojej winy). Powiem to bardzo dosłownie - najbrzydsze dziewczyny jakie widziałem w swoim życiu (szkoła, praca), są bardziej atrakcyjne od nich i nie wynika to z przyczyn kulturowych, patrzę na czystą urodę. Nie sądzę by kobiety pracujące tak ciężko, w tak brudnym miejscu, były specjalnie ładniejsze. Zwłaszcza po kilku ciążach, a wtedy zaczynano produkcję dzieci znacznie szybciej niż dzisiaj. A jeśli nie wiecie, to ciąże wysysają energię życiową z kobiet i tylko nieliczne tracą swoją urodę bardzo, bardzo powoli, jeszcze mniej liczne na tym zyskują (osobiście znam tylko jeden przykład). Na plus realizmu mogę napisać o tym, że wbrew temu, co pokazują filmy z Hollywoodu, większość (lub przynajmniej wielu) szeryfów, to byli Czarnoskórzy. Co prawda w tym serialu nie widzieliśmy ich zbyt wielu, ale wraz z Asią wspólnie zwróciliśmy uwagę na to, że są inaczej traktowani (w sensie, tak jak się to robi dzisiaj, nie na zasadzie "co za jebany czarnuch", "co za leniwy i śmierdzący smoluch", jak to było w "Boardwalk Empire") - okazuje się mu szacunek, nikt z niego nie drwi, traktuje się go na równi z białymi szeryfami, strażnikami, doświadczonymi ludźmi, którzy umieją szybko odstrzelić komuś mózg.
Albo robienie z Niemieckich, Rosyjskich etc. osadników kompletnych idiotów, którzy nie rozumieją zbyt wielu rzeczy. Ok, kiedyś czytałem o tym na jakimś historycznym blogu, że Amerykanie czasem się dziwili naiwności i niewiedzy przyjezdnych Europejczyków, ale pokazali ich tak, jakby dorastali w zupełnie innych realiach i nie zdawali sobie sprawy z zagrożeń w postaci istnienia trujących roślin, wody którą trzeba zagotować, by wyeliminować przynajmniej część zarazków, bakterii etc. Tak jakby to była współczesna, wielkomiejska lewica, która nie ma bladego pojęcia o życiu na wsi (nie przesadzam, są ludzie którzy nieironicznie dziwią się, że mleko pochodzi od krowy, kozy i innych zwierząt, których mleko możemy pić). Oczywiście, nie ma w tych uproszczeniach nic złego (o ile nie są zbyt duże), w końcu jak już kilka razy mówiłem, historia i przyjemność z jej obserwowania, zawsze mają większe znaczenie od innych kwestii . Jednakże dziś mamy większe możliwości, mamy większą wiedzę, a te rzeczy można byłoby łatwo przykryć (a przynajmniej niektóre z nich), więc można coś było z tym zrobić. A na pewno można było coś zrobić z takimi wpadkami, jak zbyt wysoka cena za przetrzymanie towaru w mieście (60 dolarów to wtedy były duże pieniądze, za dużo mniejszą kwotę, bodajże 10 dolarów, można było kupić garnitur niezłej jakości. Przecież takie rzeczy wystarczy dać ekspertowi, który powie nam co "jest jeszcze ok i można to wrzucić do serialu", a co jest zbyt dużym nadużyciem. Nie wymaga to dużych zmian w scenariuszu, wystarczy to jemu wysłać przed rozpoczęciem prac na planie zdjęciowym, a potem wprowadzić zmiany przez program do pisania. Jeśli chodzi o operę mydlaną, to tempo serialu jest dość wolne, co w połączeniu z narracją głównej bohaterki, może być dla Was nużące. Dla mnie to jedynie bywało nużące, bo zaangażowałem się w losy tej rodziny oraz bardzo podoba mi się klimat opowieści. Jestem świadom, że w innych okolicznościach mógłbym narzekać, ale widocznie zadziałała tu nostalgia za "Doktor Quinn", który oglądałem będąc dzieckiem... Chyba jedyny "western", który mi się spodobał kiedykolwiek.
Pisząc wcześniej o klimacie, miałem na myśli pokazanie tego świata. Czasem lubię pisać (przyznaję, dość często w zbyt fatalistyczny sposób), że żyjemy w pozornie bezpiecznych czasach (które pewnie niedługo przestaną takie być - konflikt Chiny-USA eskaluje, przez co przywódcy innych krajów muszą się określić, z kim pójdą pod rękę, jak się rozpocznie. Ostatnio Prezydent Francji tak się zachował, jakby uderzył publicznie Joe Bidena gołą dupą po twarzy, deklarując neutralność wobec tego konfliktu.) i powrót do takich czasów momentalnie by wyleczył ludzi z częściowego debilizmu, a na pewno myślenia o głupotach, czy szukaniu problemów na siłę (względnie, podnoszeniu mało istotnych spraw do rangi bardzo istotnych). Nie chcę wrócić do tamtych czasów, bo doceniam naszą technologie, możliwości, generalnie mamy lepiej niż wtedy... No i zanudziłbym się na śmierć. Chętnie bym za to przywitał inne rzeczy (mniejsze podatki, prostsze prawo, którego podstawy są proste i zrozumiałe, mniejszy szum informacyjny), ale bardzo trudno jest mi sobie wyobrazić, jakby miały działać inne rzeczy (szybciej działające sądy, które stosują Karę Śmierci jako przykład dla innych), które również mi się podobają, w dzisiejszych czasach i przy dzisiejszej złożoności świata. W sensie, przy uwzględnieniu współczesnych norm społecznych, prawa, tego czego dowiedzieliśmy się o ludzkości, jak rozwinęła się nauka etc. Raczej to niemożliwe. Życie było wtedy okrutne, również niesprawiedliwe, ale w pewnych aspektach było prostsze. Za to w innych, absolutnie frustrujące, zwłaszcza jak było się kobietą. Wszyscy mieli wtedy ciężko, ale kobiety szczególnie. Dziś jest przynajmniej teoretyczna szansa na osiągnięcie sukcesu, dawniej nie mieli nawet tego. Odnoszę się tu do mojej rozmowy z jednym Ukraińcem i Białorusinką, gdy mieszkałem w UK - mówili mi, że jest tam tak źle, że będąc kobietą ma się 3 możliwości (oczywiście mam na myśli te, które nie miały szczęścia urodzić się w bogatym domu) - prostytuować się i wyjechać na zachód (co kilka z nich zrobiło), ciężko pracować i związać się ze zwykłym facetem, związać się z lokalnym, bogatym chadem. Zatem, pierwsze rozwiązanie jest złe, ale jeśli nie chcesz zmarnować życia (i w takich chwilach docenia się Polskę, hehe), to może być kuszącą opcją dla niektórych. Drugie dość często kończy się tak, że Sasza wpada do domu mocno pijany i się awanturuje. Trzecie rozwiązanie to ruletka. Trzeba się bardzo starać, by go nie wkurzyć, ale nawet mimo to, nigdy nie wiemy, kiedy znajdzie sobie nową, młodszą kochankę. Może też być sadystą, który wykorzysta kiepską sytuację dziewczyny, zużyje ją jak kondom, a po paru latach wyrzuci. Pozostałe opcje są jeszcze gorsze. Religia katolicka na szczęście to (lepiej lub gorzej) regulowała, co widzimy w tym serialu. Jeśli chodzi o mój zarzut dotyczący opery mydlanej, to tak, pod koniec zaczął nas trochę męczyć wątek Elsy Dutton. Było jej za dużo, miała mnóstwo szczęścia (z drugiej strony, częściowo mogę to obronić - ojciec ją szkolił na wojowniczkę i zrobił dobrą robotę), ale jej przemyślenia, którymi dzieliła się nie tylko jako narratorka, ale i postać... Tego było za dużo.
O postaciach w przypadku "1883", nie mam zbyt wiele do powiedzenia. Nie dlatego, że źle zagrali - nic z tych rzeczy. Pomijając Elsę, o której już napisałem, to nie mam najmniejszych zarzutów do pozostałych. Brakowało mi tego po wielu gównianych serialach HBO i Netflixa, w które streamingi inwestują od dłuższego czasu. Zresztą, nie tylko serialach, nie jest to na szczęście zbyt częste, ale coraz częściej widzę (lub czytam narzekania innych ludzi, którym wiem, że mogę zaufać), że fabuła, dialogi, bohaterowie gier, seriali etc. są tworzone w kiepski sposób. Dialogi nie mają sensu, brakuje w nich chemii, emocji, postacie są sztywne jak NPC w grach 3D z mojego dzieciństwa. Tak, czasem monologi są na tak wysokim poziomie, jak książki Paulo Coelho, że każdy mężczyzna, który siedzi na kiblu przez 30 minut dziennie, wyrzuci z siebie jeden tom o porównywalnej jakości, ale IMO jeżeli nie jesteście przewrażliwieni na ich punkcie i przeżyjecie pierwszy odcinek, to potem powinno to być dużo lżejsze. Poza tym, ta historia była pisana z perspektywy 18-latki. Sam pomysł, jak i realizacja, mi się nie podobają i można to było zrobić lepiej, ale z drugiej strony, tłumaczy to infantylność w niektórych momentach. Pomijając ostatnie odcinki, Elsa znowu była delikatnie męcząca, ale minęło parę minut i miałem to, co lubię. Czyli świetnego Sama Eliotta, Tima McGrawa, Faith Hill, czy LaMonica Garretta (zwłaszcza w przypadku tego pierwszego i ostatniego!). Ich historie, wątki, dialogi, były świetnie przemyślane i napisane! Mogę też bardzo pochwalić romanse. Te zarówno tu, jak i w "1923" są cudowne. Bardzo mądre, głębokie, pełne miłości, emocji, czułości, a czasem stanowczości i żywiołowości. Nie powiem, że od dobrych kilku lat nie widziałem lepszych (bo to nieprawda - "The Time Traveler's Wife" niektóre wątki w "House of Cards" są równie wyborne), ale musiałbym bardzo, bardzo długo myśleć, czy nie były to najlepsze romanse, jakie widziałem. Nie wykluczam, że pojawiło się coś lepszego, ale nie sądzę by było tego więcej niż 2 tytuły.
Tutaj miało być pozytywne podsumowanie, w którym kolejny raz zachęcę Was do tego serialu, ale jeden wątek był tak fatalny, że zepsuł mi cały smak. Zresztą, nie tylko mi. Płakaliśmy z Asią oglądając to. Odrazu powiem, że nie przeszkadzałby mi wątek, gdyby się wyleczyła - cuda się zdarzają. Nie przeszkadza mi też sam wątek, bo gdyby go zrobić dobrze, to byłby co prawda sztampowy, ale pasowałby do tego klimatu. Elsa w przedostatnim odcinku została postrzelona w wątrobę. Bardzo ważny organ, który boli jak cholera, jak ktoś Wam ją mocno stłucze, to można się "złamać" z bólu. A co w sytuacji, gdy ktoś ją przebije strzałą... No, to Elsa zachowywała się tak, jakby miała niestrawność po niezbyt świeżym mięsie i robiła pod siebie co 30 minut, jak podczas ostrej grypy żołądkowej. Ok, momentami było widać, że ból jest silniejszy od jej duszy wojowniczki, ok człowiek z silnym charakterem może do pewnego stopnia przezwyciężyć ból, ale bez żartów! Nawet jeżeli pierwszego dnia działała adrenalina (przyjmijmy, że to możliwe, choć to też podobny absurd), to potem powinna pękać z bólu. Tym bardziej, że nie dostała żadnych leków na uśmierzenie bólu, jak opium (kilkukrotnie tłumaczyłem, jak to działa. Tl;dr - "makowe mleko" z "Game of Thrones" to opium, stosowano je również przed 2 WŚ np. w Polsce, ciocia opowiadała mi historię jej babci.). A ona sobie biegała, jeździła na koniu, Boże święty, poczułem się jak podczas oglądania słabego serialu na Netflixie! Albo jakbym wrócił do 3 odcinka TLoU, tylko że tam była jedna zepsuta scena, przez którą nie mogłem traktować na poważnie reszty odcinka (wyjaśniłem to w recenzji, chodzi o jedną konkretną scenę), a tu mamy cały wątek. Szkoda, bo cała reszta była świetna! Scena amputacja nogi była bardzo realistyczna, samobójstwo Kapitana i jego słowa do ojca Elsy, to było czyste złoto, tak jak najlepsze teksty romantyczne z "1883" i "1923". Bardzo mądre wnioski, bardzo dobrze dopasowane do treści serialu. Szkoda tylko, że to wszystko zostało zepsute przez twórcę tego uniwersum, który był scenarzystą tego odcinka. Niestety przez niego muszę obniżyć ocenę do 7/10. A szkoda, bo serial miał naprawdę mocne momenty.