ျဖစ္သင့္တာထက္ ပုိျဖစ္ခ်င္လွ်င္
စိတ္ညစ္ရတယ္။
ရသင့္တာထက္ ပုိလုိခ်င္လ်ွင္
ငုိရတတ္တယ္။
ေလာကမွာ…
ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ လူရယ္လုိ႔လည္း ဘယ္သူမွ
မရွိပါဘူး။
လူေတြအားလုံးရဲ႕အလုိဟာ…သမုဒၵရာႀကီးလုိပဲ
တဲ႔။
ေရေတြ ဘယ္ေလာက္ဝင္ဝင္ ျပည့္သြားတယ္
မရွိၾကဘူး။
ရေလ လုိေလ – လုိေလ ရခ်င္ေလပဲ။
ရွိတဲ့လူကလည္း ရွိသလုိ ေၾကာင့္ၾကရတယ္။
မရွိတဲ့လူကလည္း မရွိသလုိ ေတာင့္တေနၾကရတာ
ပါပဲ။
ရွိလုိ႔လည္း ပူ။
မရွိလုိ႔လည္း ပူ။
ဒီအပူေတြကုိ ဘယ္သူမွ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကုိယ့္စိတ္က ပူေနတာ။
ကုိယ့္စိတ္က မေအးခ်မ္းတာ။
စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကို လုိခ်င္လ်ွင္ စိတ္ကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ေပးပါ။
ကိန္းဂဏာန္းေတြ ေရတြက္ေနသမ်ွ
လူ႔ဘဝက စိမ္းလန္းစုိေျပ ေအးျမေနမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေလာဘစိတ္ႀကီးေနလ်ွင္…
အိပ္ယာကေတာင္ သိပ္ၿပီး လက္မခံခ်င္ဘူး။
ရွိတာနဲ႔ ေရာင့္ရဲၿပီး ေနတတ္မွ
ခဏျဖစ္ရတဲ့ လူ႔ဘဝ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတာ။
မပိုင္တာေတြကုိ ဆိုင္တယ္ မထင္ပါနဲ႔…
ဆိုင္တယ္ထင္ၿပီး သိပ္မက္ေနလ်ွင္
အအိပ္ခက္မယ္။
ႏွိပ္စက္မယ္။
စိတ္သက္သာစရာ ဘာမွရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္…
ျဖစ္သင့္တာထက္ ပုိမျဖစ္ခ်င္နဲ႔။
ရသင့္တာထက္ ပုိမလုိခ်င္ပါနဲ႔။
မက္ေနသမ်ွ ေမာေနရပါလိမ့္မယ္…
Credit-Min Naing