လင္းလက္ေတာက္ပေနတဲ့
ဖန္သီးေလးတစ္လံုးရွိတယ္။
သူဟာ သူ႔ရဲ႕အလွပနဲ႔
လင္းလက္မွဳေၾကာင့္
မာနေတြၾကီးေနတာေပါ့။
ထိုအခန္းေလးရဲ႕
ေထာင့္တစ္ေနရာက
စားပြဲရဲ႕အထက္မွာ
ဖေယာင္းတိုင္းေလး
တစ္တိုင္လည္းရွိသတဲ့။
"မင္းက ငါ့ေအာက္က
ေနရတာေနာ္။
ငါ့ေလာက္လည္းမလင္းဘူး။
ငါကမင္းထက္ေတာ္တယ္ကြ။
မင္းမွာ ငါ့လိုလွပတဲ့
အလင္းေရာင္မရွိပါဘူး"
ဖန္သီးေလးရဲ႕
ေလွာင္ရယ္မွဳေတြ
ပ်က္ရယ္ေျဟဆိုမွဳေတြကို
ဖေယာင္းတိုင္ေလးခမ်ာ
ေန႔စဥ္ခံေနရတာေပါ့။
မခံနိဳင္တဲ့အဆံုးမွာေတာ့
မာနၾကီးတဲ့ဖန္သီးေလးကို
ဖေယာင္းတိုင္က
စိန္ေခၚလိုက္သတဲ့။
"မင္းက အေပၚမွာသာ
ေနရတာပါ။
ငါ့လိုမ်ဴ ိး စားပြဲေပၚမွာ
လမ္းမေလ်ွာက္နိဳင္ပါဘူး။
မီးၾကိဳးကို အားကိုးျပီး
အထက္မွာေနရတာ။
မင္းကိုယ္မင္း
ေတာ္တယ္ထင္ရင္ငါလို
ေအာက္မွာလမ္းေလ်ွာက္ေလ။
"မင္း မလုပ္နိဳင္ဘူးမဟုတ္လား"
မာနေတြနဲ႔
မႊန္ေနတဲ့ဖန္သီးေလးဟာ
ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕စိန္ေခၚမွဳကို
မခံခ်င္စိတ္နဲ႔လက္ခံခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့
ဖေယာင္းတိုင္ဟာ
လမ္းမေလ်ွာက္တတ္ပါဘူး။
အခန္းထဲဝင္လာတဲ့
ေလေၾကာင့္သာ
ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႔
လမ္းေလ်ွာက္တယ္လို႔
ထင္ရတာပါ။
ဒါကိုမသိတဲ့မီးသီးေလးဟာ
သူ႔မာနကိုအထိမခံပဲ
ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕...
_____________________________
#စိန္ေခၚမွဳေၾကာင့္မီးၾကိဳးေလးကို
လက္ထဲကေနလႊတ္ကာ
ေျမေပၚကိုခုန္ဆင္းတာေပါ့။
"ခြမ္း"
အက်နာျပီ။
ဖန္သီးေလးဟာ
သံမံတလင္းနဲ႔ထိကာ
ကြဲသြားေလျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွ
သူမွားမွန္းသိသြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနွာင္းခဲ့ပါျပီ။
စားပြဲခံုရဲ႕ေအာက္ေျခမွာ
မာနၾကီးလွတဲ့ဖန္သီးေလးဟာ
အသက္မဲ့ေနခဲ့ပါျပီ။
"ဟားးးးးးးးး"
မင္းဘာတတ္နိဳင္ေသးလဲ၊
ခုေတာ့ မင္းဘဝပ်က္ျပီ
မဟုတ္လား၊ မင္းကို
ငါသတ္တာမဟုတ္ဖူး၊
မင္းကိုသတ္တာ
မင္းရဲ႕မာနေတြကပဲကြ"
ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕
ရယ္ေမာသံေတြကို
ဖန္သီးေလးမၾကားေတာ့ပါ။
သူ႔ရဲ႕မာနေတြက
သူ႔ကိုသတ္ခဲ့ျပီေကာ။
ဒီစာဖတ္မိတဲ့ steemက
သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း
သံေဝဂရၾကပါေစ။
ဘယ္ေလာက္ပင္
ေတာ္ေန တတ္ေနပါေစ။
"မာနမထားမိပါေစနဲ႔"
မာနဆိုတာ ကိုယ့္ကိုပဲ
ဒုကၡေပးတတ္တယ္ဆိုတာ
ဒီစာေလးဖတ္ျပီး သတိရၾကပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္
@myathuaung
MSC-032